Wulkany Gwatemali – Acatenango, San Pedro, Pacayę, Atitlan, Santamarię i Tajamulco. Jak wejśc – iformacje praktycze.

🌋 Niestety nasza wyprawa na wulkan Acatenango (3976 m) miała słodko – gorzki smak, ale po kolei.

Bardzo ciezko jest wybrac sie samemu ze wzgledu na dlugi i skomplikowany dojazd. Z tego wzgledu postaowilismy zdeydowac sie na wycieczke zorganizowana.

🚐Wybraliśmy się na nią 20 stycznia 2024. Bus odebrał nas z Antigua o 9 rano, ale krążyliśmy po mieście, aby odebrać resztę grupy (wszyscy byli blisko, więc sensowniej byłoby spotkać sie w tym samym miejscu), a potem czekaliśmy jeszcze na odbiór ubrań (łącznie zmarnowane półtorej godziny). Było nas około 20 osób + 3 przewodników. Rozpoczęliśmy marsz około 11:30.

🥾 Podejście do Base Campu było trudne. Zrobiliśmy około 1200 m przewyższenia przez 8 km stromego podejścia (zaczynaliśmy z poziomu 2400 m, a skończyliśmy około 3600 m). Od samego początku przerażała nas widoczność, gdyż w przeciwieństwie do wcześniejszych dni, sobota przywitała nas chmurami, zatem wulkany były zupełnie niewidoczne. Pierwsze kilometry szliśmy przez las, więc niezbyt nam to przeszkadzało. Na szczęście później trochę się przejaśniło i mieliśmy piękny widok na wulkany Agua oraz Fuego.

⏯️ Po drodze regularnie zatrzymywaliśmy się na przerwy. Była to ulga dla naszych pleców i nóg. Mieliśmy dosyć ciężkie plecaki, gdyż oprócz rekomendowanych 4 litrów wody na osobę, zabraliśmy śpiwory (obawa przed niewystarczająco dobrymi śpiworami na miejscu), dodatkowe ubrania (zimno w nocy i nad ranem), a także nosiliśmy nasze posiłki, które dostaliśmy od firmy. O dziwo okupowaliśmy cały czas tył grupy i z biegiem czasu było coraz ciężej iść.

🌋Z naszego campu można było podziwiać erupcje wulkanu Fuego (3763 m), który jest najbardziej aktywnym wulkanem w tej części świata. Po zmierzchu natomiast bardzo dobrze widać było lawę. Za dodatkową opłatą (200 Q/104 zł) krótko po dotarciu do campu, można było wybrać się na wyprawę na Fuego, aby podziwiać go z bliska, tzn. z “bezpieczniej ” odległości (około 4 godziny w dwie strony). Stwierdziliśmy, że szkoda energii, którą woleliśmy zachować na atak szczytowy na Acatenango dzień później.

⛰️W niedzielę o 4 nad ranem nasi przewodnicy odmówili wejścia na szczyt, tłumacząc się słabą widocznością i brakiem bezpieczeństwa. Innym grupom nie przeszkodziło to jednak w wyruszeniu na górę. Jesteśmy zawiedzeni i rozczarowani tym, że warunki atmosferyczne odebrały nam możliwość zobaczenia wschodu słońca w niesamowitych okolicznościach, a także możliwość zdobycia najwyższego szczytu w życiu (do tej pory wciąż był nim South Teton – 3814 m). Reszta grupy nie protestowała, gdyż byli zbyt zmęczeni dodatkową wyprawą poprzedniego wieczoru.

🌯🍎 W cenie były trzy posiłki – na obiad burrito, na kolację makaron z sosem, a na śniadanie bułka z jajecznicą i gorącą czekoladą (wykorzystana nasza woda). Wszystko było podgrzane na ognisku, które niestety znajdowało się w dosyć zamkniętym pomieszczeniu, przez co ciężko było wysiedzieć, gdyż strasznie drażniło oczy (w innych campach było na zewnątrz).

⛺ Nasze miejsce noclegowe to kabiny materiałowe z miejscem na 6 osób w każdej (na osobę przypadał skromny materac i śpiwór). Obok znajdowały się ławki, skąd podziwialiśmy wulkan. W okolicy znajdowała się również prowizoryczna toaleta (do umycia rąk trzeba było użyć swojej wody).

💰 Łączne koszty to 300 Q za wycieczkę + 100 Q za wejście do Parku Narodowego.

🔙 Powrót w niedzielę? Tą samą trasą, na której ciężko było się nie poślizgnąć.