Interaktywny spis treści:
Jaka jest wysokość miesięcznego stypendium?
- 500 euro dla krajów: Austria, Dania, Finlandia, Francja, Irlandia, Lichtenstein, Norwegia, Szwecja, Wielka Brytania, Włochy.
- 400 euro dla krajów: Belgia, Chorwacja, Cypr, Czechy, Grecja, Hiszpania, Holandia, Islandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia, Słowenia, Turcja.
- 300 euro dla krajów: Bułgaria, Estonia, FYROM (Była Republika Jugosławii, Macedonia), Litwa, Łotwa, Malta, Rumunia, Słowacja, Węgry.
Jakie kraje obejmuje program?
Są to w zasadzie wszystkie państwa należące do Unii Europejskiej oraz takie, jak: Republika Macedonii Północnej, Islandia, Liechtenstein, Norwegia, Turcja, Serbia.
Kto może wziąć udział w programie?
- Osoba posiadająca status studenta, będąca co najmniej na drugim roku studiów (wymóg ten dotyczy tylko studentów studiów licencjackich), a także doktoranci. Student nie może być na urlopie dziekańskim ani żadnym innym.
- W przypadku praktyk wymagane jest posiadanie statusu studenta w chwili rekrutacji. Należy mieć to szczególnie na uwadze, jeśli zamierza się odbyć praktyki po zakończeniu studiów licencjackich. Pomiędzy zakończeniem pierwszego stopnia, a rozpoczęciem drugiego, nie posiada się statusu studenta. Jeśli wtedy właśnie uczeń postanowi złożyć dokumenty, uczelnia ich nie przyjmie.
- Student może odbyć praktykę po zakończeniu studiów, o ile ubiegał się o nią w trakcie posiadania statusu studenta. Wymaga się od niego, aby czas ukończenia praktyk nie przekraczał 12 miesięcy od momentu ukończenia studiów. Warto zwrócić uwagę, iż uczelnia uznaje wyjazdy studentów za priorytetowe, a wyjazdy absolwentów są możliwe tylko w wypadku, gdy pozostaną niewykorzystane środki z umowy finansowej. Oznacza to, iż może się okazać, ze jedna uczelnia będzie miała środki na sfinansowanie wyjazdu trwającego 3 miesiące, a inna na 12 miesięcy.
- Student biorący udział w programie Erasmus praktyki musi udowodnić, że będą one związane z kierunkiem studiów.
Pierwsze kroki
Warto wejść na stronę Działu Spraw Międzynarodowych uczelni i przeczytać wszelkie informacje. Każda uczelnia posiada określone terminy prowadzenia rekrutacji. Jeśli je ominiemy, okaże się, że nie możemy wziąć udziału w programie w danym semestrze.
Należy skrupulatnie zapoznać się z listą uczelni możliwych do wyboru. Każdy uniwersytet posiada własną listę uczelni wybranych krajów wraz z możliwymi do wyboru kierunkami. Nauka na uczelni zagranicznej powinna odbywać się na tym samym kierunku. W niektórych przypadkach uczestnik może wybrać jednak kierunek podobny – najważniejsze, aby jak najwięcej przedmiotów pokrywało się z przedmiotami uczelni macierzystej (możliwość przepisania ocen). Jeśli okaże się, że w ofercie uczelni zagranicznej nie ma wszystkich potrzebnych przedmiotów, istnieje możliwość umówienia się na uczelni macierzystej na zaliczenie niektórych przedmiotów po powrocie. Wtedy też po przyjeździe należy złożyć wniosek do dziekana o przedłużenie sesji egzaminacyjnej. Jeśli natomiast chodzi o uczelnię zagraniczną, najważniejsze jest zdobycie 30 punktów ECTS.
Po zaczerpnięciu odpowiednich informacji, należy skontaktować się z koordynatorem Erasmusa, który powinien wyjaśnić, jakie dokumenty są wymagane (np. w pierwszej kolejności jest to zgłoszenie chęci wyjazdu do Działu Spraw Międzynarodowych, potem wypełnienie “Learning Agreement” –część “Before Mobility”).
W przypadku praktyk, najpierw należy znaleźć firmę, która chciałaby przyjąć studenta na praktykę. Po zaczerpnięciu wiedzy na temat terminów rekrutacji, należy za pośrednictwem koordynatora Erasmusa złożyć dokument “Learning Agreement” (zawiera m.in takie informacje jak miejsce, czas odbywania praktyk, zakres obowiązków, nabywane umiejętności, podpis koordynatora praktyk wraz z datą). Warto mieć na uwadze, iż miejsce odbywania praktyki nie może być finansowane ze środków Unii Europejskiej. Powinno to zostać zweryfikowane przez koordynatora Erasmusa, który nie zawsze ma jednak czas, aby to w ogóle sprawdzić.
O czym jeszcze warto wiedzieć
- Osoby, które chciałyby podwyższyć swoje umiejętności językowe, zdecydowanie powinny wziąć odział w programie. Oprócz nauki w innym języku, program oferuje darmowe kursy językowe. Warto czytać opinie na temat uczelni. Czasami są one niedostosowane do przeprowadzania zajęć w języku angielskim, przez co zajęcia mogą być prowadzone w języku, którego student nie zna.
- Student musi posiadać wymaganą znajomość języka. Poziom jego znajomości jest ściśle określony przez uczelnię zagraniczną– zależy on często od kierunku studiów. Jeśli uczeń nie posiada certyfikatu potwierdzającego znajomość języka, uczelnia zweryfikuje ją za pomocą testu językowego. Czasami wystarczy już B1.
- Student powinien być cierpliwy i zdeterminowany. Rekrutacja wymaga niestety czasu i wiąże się zazwyczaj z wieloma komplikacjami. Termin sesji na rożnych uczelniach może się od siebie różnić i niejednokrotnie trzeba prosić dziekana o możliwość szybszego zaliczenia sesji. Im szybciej, tym lepiej, ponieważ dopiero po zaliczeniu wszystkich przedmiotów można zostać zakwalifikowanym do wyjazdu. Oprócz tego należny zmierzyć się z papierologią. Niepotrzebnego stresu i komplikacji może oszczędzić koordynator Erasmusa oraz dobra organizacja samej uczelni. Niestety na wielu uczelniach koordynator bardzo mało wie, a sama uczelnia jest mało pomocna. Jeśli chodzi o studenta chcącego odbyć praktyki w czasie trwania semestru, ważne jest złożenie dodatkowych dokumentów w sprawie otrzymania indywidualnego toku nauczania i możliwości przedłużenia sesji egzaminacyjnej, aby móc zaliczyć ją po powrocie.
